que (yo) aplebeye que (tú) aplebeyes que (ella) aplebeye que (ns) aplebeyemos que (vs) aplebeyéis que (ellas) aplebeyen
Pretérito perfecto
que (yo) haya aplebeyado que (tú) hayas aplebeyado que (ella) haya aplebeyado que (ns) hayamos aplebeyado que (vs) hayáis aplebeyado que (ellas) hayan aplebeyado
Pretérito imperfecto
que (yo) aplebeyara que (tú) aplebeyaras que (ella) aplebeyara que (ns) aplebeyáramos que (vs) aplebeyarais que (ellas) aplebeyaran
Pretérito pluscuamperfecto
que (yo) hubiera aplebeyado que (tú) hubieras aplebeyado que (ella) hubiera aplebeyado que (ns) hubiéramos aplebeyado que (vs) hubierais aplebeyado que (ellas) hubieran aplebeyado
Pretérito Imperfecto (2)
que (yo) aplebeyase que (tú) aplebeyases que (ella) aplebeyase que (ns) aplebeyásemos que (vs) aplebeyaseis que (ellas) aplebeyasen
Pretérito pluscuamperfecto (2)
que (yo) hubiese aplebeyado que (tú) hubieses aplebeyado que (ella) hubiese aplebeyado que (ns) hubiésemos aplebeyado que (vs) hubieseis aplebeyado que (ellas) hubiesen aplebeyado
Futuro simple
que (yo) aplebeyare que (tú) aplebeyares que (ella) aplebeyare que (ns) aplebeyáremos que (vs) aplebeyareis que (ellas) aplebeyaren
Futuro perfecto
que (yo) hubiere aplebeyado que (tú) hubieres aplebeyado que (ella) hubiere aplebeyado que (ns) hubiéremos aplebeyado que (vs) hubiereis aplebeyado que (ellas) hubieren aplebeyado