El Conjugador
Spanish verb
ENSEAR

Warning, this verb may not exist. Conjugation is given as example.


Indicative

Present

Present perfect

Imperfect

Pluperfect

(yo) enseo
(tú) enseas
(él) ensea
(ns) enseamos
(vs) enseáis
(ellos) ensean
(yo) he enseado
(tú) has enseado
(él) ha enseado
(ns) hemos enseado
(vs) habéis enseado
(ellos) han enseado
(yo) enseaba
(tú) enseabas
(él) enseaba
(ns) enseábamos
(vs) enseabais
(ellos) enseaban
(yo) había enseado
(tú) habías enseado
(él) había enseado
(ns) habíamos enseado
(vs) habíais enseado
(ellos) habían enseado

Simple past

Past perfect

Future

Past future

(yo) enseé
(tú) enseaste
(él) enseó
(ns) enseamos
(vs) enseasteis
(ellos) ensearon
(yo) hube enseado
(tú) hubiste enseado
(él) hubo enseado
(ns) hubimos enseado
(vs) hubisteis enseado
(ellos) hubieron enseado
(yo) ensearé
(tú) ensearás
(él) enseará
(ns) ensearemos
(vs) ensearéis
(ellos) ensearán
(yo) habré enseado
(tú) habrás enseado
(él) habrá enseado
(ns) habremos enseado
(vs) habréis enseado
(ellos) habrán enseado

Conditional

Past conditional

Imperative

Imperative negative

(yo) ensearía
(tú) ensearías
(él) ensearía
(ns) ensearíamos
(vs) ensearíais
(ellos) ensearían
(yo) habría enseado
(tú) habrías enseado
(él) habría enseado
(ns) habríamos enseado
(vs) habríais enseado
(ellos) habrían enseado
-
ensea
ensee
enseemos
ensead
enseen
-
no ensees
no ensee
no enseemos
no enseéis
no enseen

Subjunctive

Present

Past

Imperfect

Pluperfect

que (yo) ensee
que (tú) ensees
que (él) ensee
que (ns) enseemos
que (vs) enseéis
que (ellos) enseen
que (yo) haya enseado
que (tú) hayas enseado
que (él) haya enseado
que (ns) hayamos enseado
que (vs) hayáis enseado
que (ellos) hayan enseado
que (yo) enseara
que (tú) ensearas
que (él) enseara
que (ns) enseáramos
que (vs) ensearais
que (ellos) ensearan
que (yo) hubiera enseado
que (tú) hubieras enseado
que (él) hubiera enseado
que (ns) hubiéramos enseado
que (vs) hubierais enseado
que (ellos) hubieran enseado

Imperfect (2)

Pluperfect (2)

Future

Past future

que (yo) ensease
que (tú) enseases
que (él) ensease
que (ns) enseásemos
que (vs) enseaseis
que (ellos) enseasen
que (yo) hubiese enseado
que (tú) hubieses enseado
que (él) hubiese enseado
que (ns) hubiésemos enseado
que (vs) hubieseis enseado
que (ellos) hubiesen enseado
que (yo) enseare
que (tú) enseares
que (él) enseare
que (ns) enseáremos
que (vs) enseareis
que (ellos) ensearen
que (yo) hubiere enseado
que (tú) hubieres enseado
que (él) hubiere enseado
que (ns) hubiéremos enseado
que (vs) hubiereis enseado
que (ellos) hubieren enseado

Infinitive

Gerund

Present

Past

Present

Past

ensearhaber enseadoenseandohabiendo enseado

Participle

Participle past

Participle past

 

 

enseado-