El Conjugador
HABITUAR


Indicativo

Presente

Passé composé

Imparfait

Plus-que-parfait

(yo) habitúo
(tú) habitúas
(él) habitúa
(ns) habituamos
(vs) habituáis
(ellos) habitúan
(yo) he habituado
(tú) has habituado
(él) ha habituado
(ns) hemos habituado
(vs) habéis habituado
(ellos) han habituado
(yo) habituaba
(tú) habituabas
(él) habituaba
(ns) habituábamos
(vs) habituabais
(ellos) habituaban
(yo) había habituado
(tú) habías habituado
(él) había habituado
(ns) habíamos habituado
(vs) habíais habituado
(ellos) habían habituado

Passé simple

Passé antérieur

Futur simple

Futur antérieur

(yo) habit
(tú) habituaste
(él) habit
(ns) habituamos
(vs) habituasteis
(ellos) habituaron
(yo) hube habituado
(tú) hubiste habituado
(él) hubo habituado
(ns) hubimos habituado
(vs) hubisteis habituado
(ellos) hubieron habituado
(yo) habituaré
(tú) habituarás
(él) habituará
(ns) habituaremos
(vs) habituaréis
(ellos) habituarán
(yo) habré habituado
(tú) habrás habituado
(él) habrá habituado
(ns) habremos habituado
(vs) habréis habituado
(ellos) habrán habituado

Conditionnel

Conditionnel passé

Imperativo

Imperativo negativo

(yo) habituaría
(tú) habituarías
(él) habituaría
(ns) habituaríamos
(vs) habituaríais
(ellos) habituarían
(yo) habría habituado
(tú) habrías habituado
(él) habría habituado
(ns) habríamos habituado
(vs) habríais habituado
(ellos) habrían habituado
-
habitúa
habitúe
habituemos
habituad
habitúen
-
no habitúes
no habitúe
no habituemos
no habituéis
no habitúen

Subjuntivo

Presente

Passé

Imparfait

Plus-que-parfait

que (yo) habitúe
que (tú) habitúes
que (él) habitúe
que (ns) habituemos
que (vs) habituéis
que (ellos) habitúen
que (yo) haya habituado
que (tú) hayas habituado
que (él) haya habituado
que (ns) hayamos habituado
que (vs) hayáis habituado
que (ellos) hayan habituado
que (yo) habituara
que (tú) habituaras
que (él) habituara
que (ns) habituáramos
que (vs) habituarais
que (ellos) habituaran
que (yo) hubiera habituado
que (tú) hubieras habituado
que (él) hubiera habituado
que (ns) hubiéramos habituado
que (vs) hubierais habituado
que (ellos) hubieran habituado

Imparfait (2)

Plus-que-parfait (2)

Futur simple

Futur antérieur

que (yo) habituase
que (tú) habituases
que (él) habituase
que (ns) habituásemos
que (vs) habituaseis
que (ellos) habituasen
que (yo) hubiese habituado
que (tú) hubieses habituado
que (él) hubiese habituado
que (ns) hubiésemos habituado
que (vs) hubieseis habituado
que (ellos) hubiesen habituado
que (yo) habituare
que (tú) habituares
que (él) habituare
que (ns) habituáremos
que (vs) habituareis
que (ellos) habituaren
que (yo) hubiere habituado
que (tú) hubieres habituado
que (él) hubiere habituado
que (ns) hubiéremos habituado
que (vs) hubiereis habituado
que (ellos) hubieren habituado

Infinitivo

Gerundio

Presente

Compuesto

Presente

Compuesto

habituarhaber habituadohabituandohabiendo habituado

Participio

Participio

Participio

 

 

habituado-